Nawożenie azotowe czereśni a plon
Aby uprawa czereśni była opłacalna, należy spełnić określone warunki dotyczące m.in. prawidłowego odżywiania sadów czereśni. Nawożenie azotowe czereśni należy do najważniejszych zabiegów agrotechnicznych. Azot bowiem odpowiada za siłę wzrostu czereśni, zwiększenie powierzchni asymilacyjnej, w efekcie – za wielkość i jakość plonu.
Nawożenie azotowe czereśni – terminy
Aby plonowanie czereśni stało na optymalnym poziomie, a jakość owoców była wysoka, ważny jest intensywny wzrost drzew. Nawożenie w sadownictwie rozpoczyna się już bardzo wczesną wiosną. W tym okresie należy zaopatrzyć czereśnie w składniki pokarmowe konieczne do rozpoczęcia wegetacji. To właśnie wtedy zapotrzebowane drzew na azot jest największe. Nawożenie azotowe czereśni jest niezbędne na początku wegetacji, zwłaszcza w czasie, kiedy dochodzi do intensywnego rozwoju liści, kwitnienia, a następnie do zawiązywania owoców. Rośliny wykorzystują zapasy azotu zgromadzone w pędach jesienią poprzedniego roku. Przy braku odpowiedniego nawożenia azotem po zbiorach owoców, jego zapas w pędach może być zbyt mały. Należy wówczas zaopatrzyć drzewa w ten pierwiastek właśnie wiosną.
Nawozy azotowe wykorzystywane w sadownictwie
W sadownictwie dysponujemy nawozami azotowymi, których właściwości wpływają na efektywne działanie wczesną wiosną. Nawożenie azotowe czereśni i jego efektywność zależą od wielu czynników. Ważną cechą nawozów jest procentowa zawartość azotu i forma, w jakiej jest on dostarczany roślinom. Azot pobierany jest przez korzenie drzew w formie azotanowej (saletrzanej N-NO3-) oraz amonowej (N-NH4+). Najchętniej drzewa czereśni pobierają formę saletrzaną azotu (N-NO3-). Ważny jest termin stosowania saletr. Nie należy używać ich zbyt wcześnie wiosną. Saletry mogą być pobierane w sposób efektywny w momencie, kiedy drzewa mają wykształcone liście.
Azot w formie amonowej (N-NH4+) sorbowany jest przez części stałe gleby. Nie przemieszcza się łatwo w jej głąb. Jest to zaletą tego typu nawozów, gdyż azot w takiej formie jest przez dłuższy czas dostępny dla roślin.
Nawożenie azotowe czereśni, zwłaszcza jego skuteczność zależy od formy, w jakiej składnik znajduje się w nawozie.
Jeżeli czereśniom trzeba dostarczyć azotu szybko, stosuje się wówczas saletry. Nawozy zawierające formę amonową aplikujemy wtedy, gdy ten ma być dostępny przez dłuższy okres dla roślin (forma amonowa jest trudniejsza do pobrania niż saletrzana).
Dawkowanie azotu w sadzie czereśniowym
Ustalenie optymalnej dawki azotu dla czereśni wiosną nie jest łatwe. Bierzemy pod uwagę zwłaszcza wygląd drzew w sadzie, ich kondycję i plonowanie. Nawożenie azotem wiosną bywa obarczone dużym błędem.
- Jeśli glebę przygotowaliśmy we właściwy sposób przed sadzeniem drzew, wówczas po założeniu sadu doglebowo nawozimy azotem w dawce 30-50 kg N/ha.
- Dokładne uzupełnienie pierwiastków w podłożu sadu jest możliwe na podstawie wyników analiz gleby.
- W owocującym sadzie czereśniowym aplikuje się dawki azotu na poziomie 50-70 kg N/ha. Wybór odpowiedniej ilości dostosowujemy przede wszystkim do plonowania czereśni oraz ich siły wzrostu, jak również właściwości gleby. Należy zwrócić uwagę, aby w odpowiedni sposób podzielić całkowitą dawkę azotu tak, aby wykorzystać wiosną 60-70% azotu, a pozostałą część dostarczyć roślinom w czasie dorastania owoców (najpóźniej do końca lipca).
- Po zbiorze owoców warto opryskiwać drzewa 5% wodnym roztworem mocznika. Zabieg taki można powtórzyć przed opadaniem liści (październik/listopad). Późne opryskiwanie wpływa na pokrycie nawozem liści, które wkrótce opadną, a zalegając pod drzewem szybko ulegną mineralizacji. W ten sposób zniszczeniu ulega, poza tkanką roślinną, także źródło patogenów na niej się rozwijajęce.
Nawożenie azotowe czereśni skuteczne będzie tylko w momencie, gdy zostanie wybrany odpowiedni nawóz i podany w zalecanym terminie jego stosowania. Taki wybór może istotnie poprawić efektywność wykorzystania azotu, jeżeli uwzględni się zawartość pierwiastka w stosowanym nawozie oraz inne czynniki, m.in. typ gleby, jej pH, warunki atmosferyczne (utrzymujące się opady lub ich brak). Pod uwagę bierze się również przeprowadzane zabiegi agrotechniczne, m.in. nawożenie organiczne, czy też wapnowanie.
